next to you • 2

Chapter 2

"Here's your Special Hot Choco Non-Fat Cream plus Coffee Mix Punch," pag-serve ni Kristoff sa kanyang unang customer ngayong gabi.

"Huh? Kaka-start lang ng rainy season hot beverage na kaagad ang ibinibigay mo sa akin?" ngingiti-ngiting sabi ni Joyce.

Pabirong binawi ni Kris ang tasa at, "eh di akin na lang 'to..."

"Kaltas yan sa sahod mo..." biglang sagot ng dalaga tapos sabay na silang nagtawanan.

Kilalang-kilala na nila ang isa't-isa, Nursery - 1, three years old lang si Joyce nang pumasok siya sa school ng basang-basa salamat sa biglang buhos ng ulan, tag-ulan noon nang makilala niya ang isang batang lalaki, inalok siya nito ng bimpo pero tinanggihan naman ito ni Joyce nagpumilit ang bata at siya na mismo ang nagpunas sa basang buhok ni Joyce.

"Basa din ang shirt mo..." pag-aalala ng batang lalaki, agad nitong hinubad ang t-shirt habang suot na lamang ang pangloob na sando, "isuot mo..." abot nito sa damit.

Tinanggap ni Joyce ang shirt at pumasok sa CR para magpalit ng damit, baby blue ang t-shirt na may print na bilog na kulay blue na may mas maliit na bilog na kulay red sa loob at sa gitna nito ay may malaking puting star. may nakita siyang nakasulat sa loob ng t-shirt, kaparehas ng huling salita ang nakasulat sa nametag ni Joyce, "same kami ng last name?" tanong nito sa sarili nang marinig niyang may tumatawag sa kanya.

"Joyce Ferrer?" tanong ni Ms. Helen nang makita niya si Joyce na kalalabas lamang sa CR hawak ang isang basang shirt, "come here baby... Sit next to Kristoffer..."

'Kristoffer...' bulong ni Joyce habang nakaupo sa tabi ng batang nagpahiram sa kanya ng damit.

"Huh?" lingon nito sa katabi, bigla itong napangiti nang agad na makilala ang katabi, "kasya sa'yo? Ahm... Ano nga uli yung pangalan mo? Joyce?"

Nakangiti lang siya, "thank you... Yes I'm Joyce..." sagot nito sa batang katabi, "I'll return your shirt tomorrow..."

"Sa'yo na yan..." ngiti nitong muli, "marami akong collection na Captain America shirts... Meron nga din akong mga action figures... Meron din akong shield..." buong pagmamalaki ni Kristoffer. Wala nang nagawa si Joyce kundi makinig sa mga kwentong bata ng katabi. "Kaya dapat ang tawag mo sa akin, Captain..."

"Captain?" Simula noon, hanggang Preparatory Class magkatabi silang dalawa.

"Ikaw na naman?" pagkaupong pagkaupo ni Kristoffer sa unang klase bilang Grade 1.

"Captai... Ahm... Kristoffer..." bigla na lang nitong nasabi nang makitang muli ang dating katabi matapos ang summer break.

Napangiting muli si Kris, "ang haba ng Kristoffer, Kristoff na lang..." sabi nito, "ikaw, no choice ka na kasi one syllable lang ang pangalan mo..." biglang tawa nito.

Buong elementary years nila, parehas silang hindi naalis sa first section, at parehas silang hindi naalis sa tabi ng isa't-isa dahil parehas din silang Ferrer. Sabay na pumapasok simula nang malaman nilang magkatabi lang ang village na tinitirhan nila, sabay na kumakain sa school, sabay na umuuwi, sabay na gumagawa ng assignments, kasama ang bawat isa sa mga family occasions at outings. Halos mapagkamalan na silang magkapatid dahil parati silang magkasama.

Nagba-bike si Kristoff noon papunta kayla Joyce para ibidang marunong na siyang magbisikleta nang sumemplang siya bago pa man siya makarating sa street ng kaibigan kung saan nagtamo siya ng sugat sa tuhod. Hindi na siya muling sumakay pa sa bike at tulak-tulak na lamang ito papunta sa bahay ng pakay, bukas ang gate at bilang semi-part of the family, pumasok na siya ng walang paalam.

May nakita siyang batang babae na siguro ay kaedaran niya sa garden nila Joyce, inalok ng batang babae si Kris ng panyo nang mapansin ni Kristoff na nakatingin ito sa kanyang sugat. Kakatanggap pa lamang niya nito nang biglang lumabas ng bahay si Mommy Belle, nanay ni Joyce, na umiiyak kasunod nito ay si Joyce na hinahabol ito and that same day, hindi na niya nakita uli si Mommy Belle.

Grade 4 sila noon ng damayan ni Kristoff si Joyce sa pagkamatay ni Mommy Belle, it was a car accident, on the lighter side mabuti ay nakaligtas si Joyce, pero ang trauma na idinulot na makita niya kung paanong namatay ang kanyang ina, it took a while bago niya ito na-overcome malaking pasasalamat kay Captain lalo pa't hindi na naging maayos ang relasyon ni Joyce sa kanyang ama.

When things fit to their right places saka naman nagkakaroon ng hindi inaasahang pangyayari, Grade 6 sila nang atakihin naman sa puso si Daddy Esteban, tatay ni Kristoffer. The greatest man sa buong buhay ni Kristof ay iniwan sila ng kanyang ate at kanyang ina, at pagkakataon naman na para hindi iwan ni Joyce ang kaibigan at tumayo bilang Captain na magli-lead kay Kristoffer.

Pero hindi tulad sa loss nila Joyce, napilay ang buong pamilya nila Kristoffer nang mawala ang haligi ng kanilang tahanan, 15 years old lang si Ate Natalie at 12 naman si Kristof, maging ang kanilang ina ay walang alam sa pamamalakad ng kumpanya kaya hindi rin katagalan ay nagsara rin ito at unti-unti na nilang naibebenta ang kanilang mga ari-arian hanggang pati ang bahay nila ay nawala na rin sa kanila.

Naipagpatuloy na lang ni Kristoffer ang pag-aaral bilang varsity sa Swimming Team ng kanilang school, pero kahit bumaligtad na ang buhay nila Kris nanatiling nasa tabi niya si Joyce, na sa tuwing gusto nang sumuko ni Kristoffer parating nakaalalay si Joyce para suportahan ang kaibigan, katulad kung paanong pinunasan ng batang lalaking hindi naman niya kakilala ang kanyang buhok siya ngayon ang pupunas ng alanganing nadarama ni Captain.

After High school, hihinto na dapat si Kristoffer sa pag-aaral nang makatanggap siya ng sulat, isang linggo bago magsimula ang pasukan kailangang um-attend ang binata sa try-outs para sa effectivity ng kaniyang scholarship grant, agad niyang tinawagan ang dalaga at tila walang katapusan ang pasasalamat nito sa direksyong ibinibigay ng kanyang Captain.

Inayawan ni Kristoffer ang inalok ng Daddy ni Joyce na pag-aralin siya, "trabaho po..." ang gusto ng binata, kaya sa coffee shop kung saan magiging Trainee rin si Joyce ipinasok si Kristoffer.

"May pasok na bukas..." reklamo ni Joyce.

Nakatanaw lang si Kristoffer sa labas, "ang lakas ng ulan, malamang maraming customer mamaya..."

◢◣ prev | cover | next ◥◤