u2me2!♡ • 23

Chapter 23 

"Hay!" sigaw ni Brylle pagkapasok pa lang nila ni Clarisse sa hotel room nila, "PAHINGA!" sigaw pa nito at dumiretso sa kanyang kama. Silang dalawa lang ni Clang ang umuwi sa hotel nila't iniwan si Efren sa Wellington kasama ang buong production.

"Kakain ka pa ba?" tanong ni Clarisse sa binata habang nakasilip lang mula sa pinto nito.

"Syempre... Ikaw? Hindi ka ba kumakain?!" sagot naman ng binata.

'Bwisit... Mabuti pa nung wala siya eh...' bulong ng dalaga sa kanyang sarili, "lalabas pa tayo?"

Napatayo si Bry mula sa kanyang pagkakahiga, "hindi ka ba nagugutom?"

"Nagugutom... Kaso pagod na ako para lumabas eh..." umalis na siya sa pinto ng kwarto ni Bry.

Lumabas na ng kwarto ang binata at nakita na nakahiga na si Clang sa sofa, "mag-order na lang tayo..."

•••

"Sinagot na kaya ni ate si Terrence?" tanong ni Nene sa kapatid.

"Kanyang-kanya na si Terrence..." sagot ni Froila.

"Ahm... Reality check lang ha... Nang makita mo si Brylle sa commercial mo nun sabi mo hindi mo type... Pero ngayon kulang na lang magpaalipin ka sa kanya," tawa ni Nene.

“I changed my mind, hindi ba pwede yun?”

•••

Pwede namang via phone na lang kung mag-order si Brylle ng pagkain mula sa ibaba pero nag-abala talaga itong puntahan ang kitchen at kausapin ang chef maging ang mga taong magse-serve ng kanilang pagkain maya-maya. Bago tuluyang umalis, may iniwan siya sa patissier na magiging abala sa paggawa ng dessert. Pagkabalik pa lamang ng binata ay agad niyang inutusan si Clang na magbihis.

“Para saan?” biglang tanong ng dalaga, “akala ko ba mag-oorder na lang?” tamad na tamad nitong sambit. Pero bago pa man siya makaungot muli ay pinagtulakan na siya ng binata patungo ng banyo at kinulong mag-isa ang dalaga.

Tumakbo si Bry para maghalungkat ng damit ni Clarisse pero wala siyang makitang may pagka-formal bukod sa blouse na dirty white at black skinny jeans, ‘okay na ‘to’ bulong nito sa sarili, kinatok niya ang dalaga na kasalukuyang nagmamadali sa pag-aayos kahit hindi naman talaga niya alam kung ano nang mga nangyayari.

Binuksan ni Bry ang pinto ng CR habang nakatakip ang isang kamay sa kanyang mga mata, “wear this…” kinuha naman agad ito ng dalaga, “wala ka man lang dinalang maganda-gandang damit…” dagdag pa ng binata.

Matapos magbihis ay lumabas na si Clang, “may dala akong dress, namantsahan kayla Terrence, si Tita na daw baha…la,” nga huli nitong nasabi matapos Makita ang binata na nakabihis ng pormal, deep blue long sleeves na bumabagay sa kutis nito, manggas na nakatupi hanggang ibabaw ng siko, nakabukas na dalawang butones, itim na perfect fit na pants at itim rin na sapatos.

“Tita?”

Madiin na napalunok ng laway si Clang bago nakasagot, “Mama ni Terrence, si Tita Sandra…”

Magtatanong pa sana si Brylle nang biglang may kumatok na sa pinto, tinugunan naman ito kaagad ni Clang at nasorpresa nang biglang magsipasok ang mga nakaunipormeng hotel clerk, nag-setup agad ng isang round table, binalutan ng tela, pinatungan ng mga bulaklak, plato, mas maliit na plato, isa pang mas maliit pang plato, mababaw na mangkok, nilagyan ng sandamakmak na kubyertos sa paligid nito, tatlong wineglass na magkakaiba rin ng laki, table for two. Huling inilagay ang isang maliit na yerong balde na may lamang bote ng alak na napapalibutan ng malinaw na yelo. Napatingin na lang ang dalaga kay Brylle na nang mga oras na yun ay masaya sa mga nangyayari.

Inalok ni Bry ang kanyang kamay, “please, have a seat.” Na dahan-dahan namang inangat ng dalaga ang kanyang kamay at inabot ito sa lalaking kaharap, katulad ng sa mga napanood niyang mga romance movies kung saan magkasama ang bidang lalaki at ang bidang babae, hinila ni Brylle ang upuan para na para sa bidang babae, ’at ako yun…’ bulong ni Clarisse sa sarili. Umupo na ang bidang lalaki sa tapat ng kanyang upuan nang bigla namang may tumugtog ng musika, mula sa isang violin na sumasaliw na imahinasyon na totoong nasasaksihan ngayon ng dalaga.

May laman na ang bowl ni Clang bago pa niya mapansin na si Brylle na ang hinahainan ng soup, “gutom ka na ‘di ba?” bahagya nitong pagngiti, hindi ito pang-aasar, alam ng dalaga, ngayon niya lang nakitang matino kasama, sa buong panahon na kasama niya si Bry, ngayon lang siya ganito.

“Seryoso na ako… I need this girl. I need her… because I love her. Nothing could go wrong tonight, pagkatapos ng gabing ito, sana ‘oo’ ang isagot niya,” mga bagay na kanina pang naglalaro sa isipan ni Bry. “Shall we? Kain na…” paanyaya nito sa dalaga, “wag ka munang magpakabusog ha… May DESSERT pa…” madiin nitong sabi.

Mabilis nilang natapos ang appetizer, lumapit ang mga nakaunipormeng kalalakihan, kinuha ang gamit nang bowl at nag-serve ng karne bilang kanilang main course.

Abalang kumakain at nagkukwentuhan ang dalawa nang biglang may tumawag sa telepono ni Brylle, nakapatong lang ito sa mesa kaya agad niyang nalaman kung sino ang tumatawag, at hindi ito sigurado kung dapat ba niya itong sagutin.

“Sige, sagutin mo na muna…” pagpaparaya ni Clarisse sa oras na sanay makasama niya ang binata, ngunit alalang tingin lang ang natanggap niya mula kay Brylle, “bakit?” tinanaw niya ang phone at nakita ang tatlong letrang ngalan nan aka-register sa telepono ni Bry, “sagutin mo na.”

“Ayoko…” bagamat totoong ayaw niyang makausap ito hindi pa rin maalis sa mukha nito ang pag-aalala.

“Brylle sagutin mo na! Dad mo na yan!”