u2me2!♡ • 24

Chapter 24 

Naglalakad na patungo sa elevator ang binata nang saktong bumukas ito at lumabas ang pattisier na kanina lang ay kausap niya, personal nitong dinala ang dessert na pinili ni Brylle nang salubungin siya nito. Agad na tinanggal ni Brylle ang half sphere na metal na kumukubli sa sorpresa na para sa dalagang kanina lang ay kanyang kaharap, ditto tumambad sa kanya ang putting ice cream na nakapatong sa isang square na brownie na lubos na pinaganda ng chocolate syrup nan aka-zigzag sa buong masterpiece, kita mula rito ang isang makintab na bagay na ang kalahati ay nakabaon sa puting sorbetes, agad na kinuha, iniwan ang kaharap matapos magpatong ng ilang pirasong dolyar, at sumakay sa elevator.

Naintindihan na lang ng pattisier ang mga pangyayari nang sumenyas mula sa pinto ng hotel room nila Brylle ang isang clerk na cancelled na ang lahat.

Kahit umalis na ang totoong may pakana ng lahat ng nasa hotel room, hindi pa rin umaalis ang mga clerks na tuloy pa rin sa kanilang service, bukod sa tumutugtog ng violin na kanina pang huminto simula nang mag-umpisa ang tensyon. Mangilid-ngilid ang luha ni Clarisse habang pilit nitong pinagpapatuloy ang pagkain, “ano bang kasalanan ko?” buong tanong nito, walang pakealam sa mga taong kasama dahil alam niyang hindi naman nila siya maiiintindihan.

Patuloy sa paglakad si Brylle, hindi alam kung saan pupunta kahit pagod galling sa buong araw na trabaho, hanggang ngayon tumutunog pa rin ang cellphone niya. ‘Ayoko na nito, these things interfering with I want,’ nakaamba nang itapon ni Bry ang CP nang makita niya ang kanina pang nakasabit rito. Marahas ay binuksan niya ang likod ng telepono’t itinapon na lang ang battery nito, “Clarisse…”

Lumuluha na si Clarisse habang kinakain ang ice cream sa dessert niya, subo lang siya nang subo hanggang makalahati niya ang brownie nang masamid na siya. Agad naman siyang sinalinan ng tubig sa isa sa mga baso ng isang lalaki, agad ininom at sa wakas ay iniyak na ang sama ng loob, “kung may mali akong nagawa, sana pwede akong mag-sorry…” Huli na nang mapansin ni Clarisse na nag-aalisan na ang mga lalaking kasama, nang biglang may umakap sa kanya mula sa likod.

“Sorry…” banggit ng lalaking nakaakap sa dalaga.

Humawak si Clang sa braso ng binata, “Bry…”

“Just stay still,” sabi ni Brylle pressing his head sa batok ng dalaga. May minuto muna ang binilang bago nabasag ang kanilang katahimikan, “hindi ko sinasadya… Kung nasigawan kita, I’m sorry.”

Hindi sanay ang dalaga na ganito ang binatang lagi niyang nakakasama, “Bry, tatay mo siya.”

“Hindi ko alam kung anong sasabihin ko sa kanya. I don’t even know how could I say ‘hello’ to him. I haven’t talk to him for a while, kung maituturing mong ‘a while’ lang ang 2 years.”

“Bry…”

“I’m no good in telling people how I feel, especially when I’m unsure with it, that’s how I end up yelling to anybody, for that, I’m sorry.” Gusto nang harapin ni Clarisse ang binata, “a little longer please…” alam na ng dalaga na umiiyak si Brylle kahit pilit nitong hinihinaan ang paghikbi kaya pinabayaan na niya ang binatang nakaakap sa kanya.

Parang anak ni Clang si Bry habang nakahiga ang binata sa balikat ng dalaga, hindi na naisipang magpalit pa ng damit. Nilalaro ni Clang ang buhok ni Brylle sa paraang nakakaantok, habang hindi naman malaman ni Brylle kung pwede ba niyang akapin ang taong umaaruga sa kanya ngayon.

Kinaumagahan, parang walang nangyari,

"Aalis tayo mamaya..." umagang pagbati ni Brylle pagkalabas pa lamang niya ng kwarto kay Clarisse habang kumakain naman ito ng paboritong cup noodles.

"Saan tayo pupunta?!" pasigaw nitong tanong nang pumasok na sa CR ang binata, pero hindi siya sinagot nito, "impakto pa rin... Kahit kelan ka ha..."

“You can’t mess up uli ngayon, last chance, bukas aalis na kayo kaya galingan mo!” usap ng binata sa harap ng salamin bago kinuha ang toothbrush at toothpaste. Biglang naalala ni Bry ang kanyang CP habang nagtu-toothbrush siya, wala itong baterya. Kinuha niya ito sa kanyang bulsa at sa ikalawang beses ay inihagis niya ito, "BALIW KA TALAGA!!!" sigaw nito in a gargly way sabay dura.

Dinig na dinig ni Clang ang sigaw ng binata, “anong nangyari do’n?”

Biglang lumitaw si Bry sa pinto ng CR, habang hawak ang toothbrush, "muntik ko nang maibato sa toilet yung cellphone ko!" sigaw ni Bry na hindi pa nagmumumog at kitang-kita pa sa bibig niya ang bula-bula ng toothpaste, inihagis niya ang telepono kay Clang na sa kabutihang palad ay nasalo naman ng dalaga.

Saglit ay nagtaka si Clang kung anong kinalaman niya ditto hanggang sa maalala niya ang napakagandang keychain na ibinigay nito sa binata, "muntik lang pala eh... Buti nga kamuntik lang eh..."

"Siraulo ka..." sabay pasok muli ni Bry sa CR, napangiti na lang muli ang binata sa harap ng salamin. Pagkalabas ni Brylle sa CR agad siyang may kinuha sa pantalon na nakasabit sa likod ng pinto ng kwarto at iniabot kay Clang ang dalawang ticket.

“Ticket ‘to saan?” binasa niya saglit ang mga nakasulat sa ticket, “Crown Ticket?”

Pinagtutulakan na ni Brylle si Clarisse papasok ng estatwa, kanina lang hindi makapaniwala ang dalaga na maari pala silang makaakyat sa itaas ng Liberty, mabilis nilang hinintay ang alas kwatro nilang schedule para maakyat ang korona at nag-cruise muli paikot ng isla, “ang mahal ng ibinayad ko rito para hindi ka umakyat!”

Napatingala si Clarisse sa loob ng statue, nakita kung gaano kakitid ang mga espasyo, makitid na hagdan at makitid na isip ng kasama, “sigurado bang ligtas umakyat ditto? Paano kapag biglang gumuho, paano tayo makakababa kaagad kung ganyan lang kaliit ang hagdan?”

“Wag kang mag-alala, ihahagis kita palabas para makababa ka kaagad…” pang-aasar ng binata with matching mapangbwisit na ngiti at agad nang itinulak ang dalaga, “bilis…”

“Impakto ka! Saglit lang…” pero wala nang nagawa si Clang nang magsimula na silang umakyat sa isang spiral staircase na ubod ng kitid. Kung takot si Clang sa ginagawa niya ngayon, hati ang mga dahilan sa liit ng lugar at sa taas ng inaakyat at sa impaktong kanina pa siya pinagtutulakan.

‘Konti na lang, last attempt… I can do this…’ dasal ni Brylle. Saglit pa narrating din nila ang pakay.

“Eto na yun?!” dismayadong sabi ni Clarisse habang minamata ang liit ng nadatnan, hinarap niya si Bry at parang kandilang namamatay ang bibig ng dalaga, “ang taas-taas ng inakyat nati…”

Heto si Brylle, nakatayo sa harap niya, nakatitig sa isang bagay na nasa kamay niya, maliit na  asul na kahon.